Let a smile, change your day! - Reisverslag uit Can Tho, Vietnam van Marina Jensen - WaarBenJij.nu Let a smile, change your day! - Reisverslag uit Can Tho, Vietnam van Marina Jensen - WaarBenJij.nu

Let a smile, change your day!

Blijf op de hoogte en volg Marina

13 Januari 2014 | Vietnam, Can Tho

Lieve volgers,

Alweer een week voorbij en ik heb vandaag eens in mijn agenda gekeken en ik heb gewoon nog maar 5 projectweken te gaan, zo gek hoe ontzettend snel de tijd gaat. Maar gelukkig heb ik dus nog 5 volle projectweken waarin ik zo veel mogelijk van alle kids ga genieten!
Afgelopen maandagmiddag stonden Irene en ik zoals afgesproken met Huyen om 13 uur bij de Pagoda. De afspraak was dat zij ons daar op zou halen en dan zouden we om 13:30 een les bijwonen over de Vietnamese cultuur. Ruim 25 minuten later dan afgesproken kwam ze aanrijden in een super luxe auto in een mooie outfit en flink opdufd. Wij mochten achter haar aanfietsen, wat natuurlijk nooit bij te houden was. Binnen no time waren we haar auto al kwijt. Ze belde ons en vertelde ons dat we op de universiteit in lokaal 108 van gebouw C2 moesten zijn. Na het aan heel veel mensen gevraagd te hebben, die niet konden/wilden helpen, hebben we het uiteindelijk gevonden. Het was een les over de Vietnamese geschiedenis en de huidige muziekinstrumenten. Het was heel interessant om bij te kunnen zijn.
Dinsdagochtend ben ik bij Thien An geweest, aangezien Els deze ochtend vrij had vond ze het wel leuk om met mij mee te gaan. Het was een hele gezellige ochtend waarin we ook geknutseld hebben met de kinderen. Zelf had ik dit nog nooit gedaan maar het was een groot succes en ze vonden het geweldig om van rietjes kettingen en armbanden te maken, zeker voor herhaling vatbaar!
's middags ben ik met Irene naar het ziekenhuis geweest, waar we zoals altijd weer heerlijk gegeten en gerelaxed hebben.
Woensdagochtend ben ik voor het eerst naar Charity Class 1 geweest, het project met straatkinderen. Of het echt straatkinderen zijn betwijfel ik, maar ze zijn in ieder geval wel arm. Aangezien Erik en ik nog geen lesboek hadden, hebben we een les over het weer geimproviseerd. Het is een ontzettend leuk klasje, ze zijn wel heel druk en een beetje stout maar toch erg gemotiveerd om Engels te leren. Het vraagt van ons wel behoorlijk wat creativiteit, het leeftijds en niveauverschil is erg groot en ook de spanningsboog erg kort. Met wat simpele zinnetjes en leuke spellen hebben we ze toch wat nieuwe dingen kunnen leren. Na iedere les krijgen de kinderen een maaltijd aangeboden, deels ook om ze te motiveren nog een keer te komen. Ik vond het wel leuk om met de kinderen mee te gaan eten, dus daar zaten we dan om 10 uur 's ochtends aan de rijst en vlees. De kinderen en de man van het lokale restaurantjes vonden het maar wat leuk! Woensdag en donderdagmiddag ben ik weer bij City geweest. Met de twee jongens die van het platteland komen krijgen we een steeds betere band. Ze vinden het heel leuk om het Engels wat ze kunnen met ons te oefenen en wat nieuwe woorden te leren. Als ik aan kom fietsen roepen ze al; Hello Maria (de n is blijkbaar erg moeilijk voor ze). De jongens hebben ook taken in het weeshuis, zoals het rondbrengen van het eten en het vouwen van de was. Deze week kreeg een van de twee de taak om de flesjes naar boven te brengen terwijl hij lekker met mij zat te 'kletsen', hij werd echt enorm boos maar deed uiteindelijk toch wat hem opgedragen werd.
Donderdagavond was er bij ons in huis een afscheidsfeest voor Susi, onze 'local friends' hebben urenlang in de keuken gestaan waarna we rond 9 uur aan tafel konden. Of nouja aan tafel, op de grond konden gaan zitten. Volgens de Vietnamese eetgewoonte zaten we allemaal op de grond. Het eten was heerlijke en het was ontzettend gezellig!
Vrijdagochtend heb ik weer samen met Erik lesgegeven aan de Charity Class. Helaas bleken ze erg weinig van de vorige les te hebben onthouden. We hebben het daarom opnieuw herhaald.
Vrijdagmiddag ben ik met Lydia naar de Pagoda geweest. Toen we binnenkwamen waren de kinderen al in de Pagoda aan het spelen (dat heb ik nog nooit eerder gezien). Het meeste stoute kindje was er vandaag niet en ik moet zeggen dat bespaart heel veel energie. Het was een hele leuke middag en de kinderen hebben lekker gespeeld, geknutseld en met ballonnen gespeeld.
Zaterdagochtend waren de kinderen bij Atlas ontzettend druk, ik kreeg maar moeilijk grip op het clubje jongens wat steeds weer met elkaar ging vechten. Gelukkig is er ook altijd een Vietnamese docent bij die ze tot de orde roept als ik er om vraag. 's middags ben ik met Irene naar Thien An geweest, wat een contstrat.. die kinderen daar zijn zo lief en goed opgevoed!
Gisteren zijn we met 5 vrijwilligers en de kinderen en monikken van de Pagoda op stap geweest. Omdat de kinderen daar bijna nooit buiten de Pagoda komen, hadden Irene en ik besloten om van ons sponsorgeld een uitstapje voor ze te organiseren. Toen wij om 8 uur 's ochtend bij de Pagoda aankwamen zaten alle kinderen en monikken al in de bus. Ze zagen er op hun allerbest uit, desondanks waren er nog steeds een paar kinderen die geen schoenen aan hadden. Met de bus zijn we naar een soort dieren-/speeltuin gereden. De kinderen waren verrassend rustig. Er waren veel kinderen bij die ik nog nooit had gezien, dit zijn de kinderen die wel in de Pagoda wonen maar overdag naar school gaan. In de dieren-/speeltuin zijn alle kinderen in de ballenbak geweest, hebben ze krokodillen eten gegeven, er was een soort spookgrot, een hondenrace, varkensrace en als afsluiten was er een soort circusact waarbij 4 aapjes kunstjes deden. Alle Vietnamese vonden het geweldig, maar wij Nederlanders stonden er een beetje beteuterd bij. Echt ontzettend zielig om te zien hoe bang die apen zijn voor hun verzorgers en ze zagen er echt heel slecht uit. Maar dat is nu eenmaal de Vietnamese cultuur en de kinderen en monikken hebben een topdag gehad en dat is het belangrijkste! Dus nogmaals lieve sponsor, namens alle kinderen van de Pagoda; BEDANKT!
Na het tripje heb ik een lekkere massage genomen en ben ik op de terugweg met Irene langs een kapper gefietst. Aangezien we ons haar alleen in koud water kunnen wassen, krijgen we niet alle shampoo uit ons haar gewassen. Bij de kapper hebben ze het heerlijk gewassen en kreeg ik er ook nog een hoofdhuidmassage bij voor 2 euro, heerlijk om weer schoon haar te hebben!
Vandaag hebben we een heerlijk relaxed dagje bij het zwembad gehad en vanavond hebben Irene, Lydia, Ineke en ik onze nagels weer eens laten doen. Voor nog geen 3 euro heb ik een manicure en pedicure gehad heerlijk.

Mijn volgende verslag zal vanuit Phu Quoc zijn en ben ik in het gezelschap van mijn lieve mama. Eindelijk zie ik haar weer. Aanstaande vrijdag vertrek in naar Ho Chi Minh waar ik een nacht in een hostel zal slapen om zaterdagochtend mama van het vliegveld op te halen om vervolgens 's middags weer door te vliegen naar Phu Quoc. Ik kijk er naar uit!!

Ik wil nog even zeggen dat ik het ontzettend leuk vind om via de reacties te lezen hoeveel mensen mijn blog volgen. Collega's van de Wiek, de dagbehandeling, school, huisgenoten, vrienden, oudvrijwilligers.. echt super dat jullie zo betrokken zijn en met mij leven!

Tot volgende week!
Veel liefs, Marina
-----------------------------------------------------------------------------------------

Dear followers ,

Another week has passed, today I have been counting and I was shocked when I saw I only have five weeks left in Can Tho, so crazy how incredibly fast the time goes. But luckily I have 5 full projectweeks left to enjoy my work and the kids.
Last Monday afternoon Irene and I were at the Pagoda at 1 o'clock. As we agreed with Huyen, she would pick us up at the Pagoda so we could participate in a lesson about the Vietnamese culture. More than 25 minutes later than agreed, she came in her luxury car in a nice outfit and quite filled of make-up. We followed her car on our bikes, but of course we lost her very soon. So she called us and told us that we had to be in room 108 in building C2. After we asked a lot of people who didn't want or could help us we finally found the room. It was a lesson about the Vietnamese history and current music. It was very interesting to be there.
Tuesday morning I went to Thien An, since Els had a off that morning, she wanted to go with me. It was a very nice morning. Personally, I had never done this before but it was a great success and they loved to make necklaces and bracelets out of straws.
In the afternoon Irene and I went tot the Hospital, where we ate a delicious meal again and of course we relaxed for some hours as well.
Wednesday morning I went to Charity Class 1 for the first time. I doubt whether they are really living on the street but in any case they are poor. As Erik and I had no manual, we improvised a lesson about the weather. It is a very nice class, they are very enthousiastic and a little naughty but still very motivated to learn English. We do need to use a lit of our creativity, the age and level difference is very big and their concentration is very low. With some simple phrases and fun games we try to learn them some basic sentences. After each lesson, the children are offered a meal , partly given to motivate them to come again. I thought it would be fun to eat together with them, so at 10 AM we were allready eating rice and meat. The children and the guy of the local restaurants loved it, it was reallly funny to see their reaction. Wednesday and Thursday afternoon I went to City again. I really start to feel a connection with the the two boys who come from the countryside. They find it very nice to speak some English with us and learn some new words. When we arrive they calll; Hello Maria (the n is apparently very difficult for them). The boys also have duties in the orphanage, such as bringing the food and folding the laundry. This week one of them was aked to do a duty while he was "chatting " with me, he could really angry but in the end he did what he was asked to do.
Thursday night there was a goodbye party for Susi. Our local friends were in the kitchen for many hours and around 9 o'clock we could eat our meal. Like real Vietnamese we all sat on the floor and eated with chop sticks, it was really nice!
Friday morning Eik and me went to Charrity Class again. Unfortunately, they proved very little from the previous lesson so we had to repeat it all again.
Friday afternoon I went to the Pagoda with Lydia . When we entered the children were already playing in the Pagoda (which I've never seen before). The most naughty child was not there today and I must say it saves a lot of energy. It was a fun afternoon and the kids have a blast playing with stickers and balloons.
Saturday morning the kids were at Atlas very incredibly busy, I couldn't calm down the guys that are fighting with each other all the time. Fortunately, there is always a Vietnamese teacher, she calls to order when I ask for it. In the afternoon Irene and me went to Thien An, what a contstrat .. children there are so sweet and well educated!
Yesterday we went out with five volunteers and the children and monks from the pagoda . Because the children almost never come out of the Pagoda , Irene and I had decided to take them out for a trip with our sponsorship money. At 8 o'clock in the morning we arrived at the Pagoda and all the children and monks were already in the bus. They were really enthousiastic and were wearing their best clothes. But still there were a few children who were not wearing shoes. By bus we drove to a kind zoo/playground. There were many children that I had never seen before, these are the children who live in the pagoda, but are in school during the day. In the zoo/playground all children have been in a playground, they have fed crocodiles, there was a kind of cave, dog racing , pig racing and at the end we saw four monkeys doing tricks. All Vietnamese loved it, but we were a little crestfallen. Really, really sad to see how frightened the monkeys were for their caregivers and they looked really bad. But that's just the Vietnamese culture and the children and monks have had a great day, that's the most important! So again dear sponsors, on behalf of all the children of the Pagoda , THANKS!
After the trip, I took a nice massage and on the way back I went to the hairdresser. Since we can only wash our hair in cold water, we do not get all the shampoo out of our hair. At the hairdresser they washed my hair very well, so now I have clean here again!! Today we had a lovely relaxing day by the pool and tonight Irene , Lydia , Ineke and I have once again got our nails done. For less than 3 euros I had a manicure and pedicure, delicious.
My next blog will be from Phu Quoc and then I will be together with my dear mom agaiN!! This Friday I'll leave to Ho Chi Minh where I will sleep in a hostel to pick up my mom on saturdaymorning at the airport, in the afternoon we will take a flight to Phu Quoc were we will spend a whole together. I look forward to it !

I think it's great fun to read how many people follow my blog. Colleagues, family, friends, roommates, old-volunteers.. really great that you are so enthousiastic!

Until next week !
Lots of love , Marina

  • 13 Januari 2014 - 15:14

    Duy:

    Hi,

    Ik ben een onbekende van jou, toch lees ik graag jouw verslag.
    Erg top wat jullie daar doen.
    mvgs

  • 13 Januari 2014 - 15:19

    Ellen:

    Tjonge Marina! Wat weer een ontzettend boeiend verhaal! Je krijgt de echte cultuur van vietnam wel mee, ja. En nog maar 5 weken... Geniet er nog even van meid! Ik vertrek over 3 dagen. Maar ik denk niet dat ik je dan zie binnen die 5 weken. Maar wie weet daarna. je ging toch nog met Gerwen reizen ofniet?
    have fun meid! xxx Ellen

  • 13 Januari 2014 - 16:19

    Els:

    Hoi Marina,
    als ik dit allemaal weer lees dan krijg ik weer de kriebels terwijl ik net terug ben!
    Het blijft toch trekken, ik zie alles voor me als ik je verhaal lees!

    Veel plezier met je ouders! en ja, de laatste weken zullen omvliegen voor je!

    hartelijke groet ELs

  • 13 Januari 2014 - 16:50

    Lian:

    Hoi Marina,

    Wat een leuke blog heb je weer geschreven. Met plezier gelezen. En ja, de tijd vliegt.
    Namens deze weg heel veel plezier samen met je moeder en later met je ouders.
    Mooi dat jullie weer een mooie manier hebben gevonden om de kinderen een leuke dag te bezorgen.
    Voor Yvonne: eindelijk is het bijna zover! Geniet van de vakantie samen met Marina.

    Hartelijke groetjes,
    Lian

  • 13 Januari 2014 - 19:02

    Yvonne:

    Mooi weer Marina, nog maar 5 dagen en ik ben daar gewoon!!! Kan niet wachten tot het zover is. "Chillen" bij Phu Quoc in het gezelschap van mijn lieve dochter en vervolgens de verschillende projecten mee maken/zien. Ik kijk er naar uit.
    Een manicure en pedicure is ook niet verkeerd :) Tot over een par dagen. Dikke knuffel Mama


  • 14 Januari 2014 - 18:38

    Tessa:

    Marina je verhalen zijn echt super, je bent een topper!! Heel erg genietse in Phu Quoc!!Xxxxx

  • 14 Januari 2014 - 22:07

    Peggy:

    Hoi marina.
    Wat heb je weer een leuk verhaal ervan gemaakt. Inderdaad de tijd gaat snel.. vandaag hadden wij op dbhc een feestje wij bestonden 1jaar. Dus dat hebben we gevierd met gebak.
    Daarom kan ik mij goed voorstellen dat bij jouw helemaal de tijd vliegt.
    Maar de komende dagen heel veel plezier met je mama. Ga er lekker van genieten en laat haar maar eens zien wat voor een mooi werk jij daar verzet. Je mag trots zijn op jezelf.
    Nog veel plezier en tot je volgende verhaal.
    Lieve groet Peggy

  • 15 Januari 2014 - 14:54

    Aukje:

    Jee, nog maar 5 weken! Wat vlieg de tijd idd! Super weer om je verslag te lezen, wat maak je veel mee daar, ongelooflijk! Geniet nog van de komende weken, ook met je moeder op het bounty-strand natuurlijk ;)

    Liefs!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marina

Actief sinds 09 Juli 2013
Verslag gelezen: 1113
Totaal aantal bezoekers 26920

Voorgaande reizen:

01 November 2013 - 06 April 2014

Vietnam

Landen bezocht: